I'm a wound and a sword, a victim and an executioner. I am your Mirror. -Villean Adersson
Ville Andersson
Het werk van Ville Andersson bestaat uit menselijke figuren die allen op een eigen manier spreken. Dit doet hij met verschilldende media waar hij veel binnen experimenteerd.
Bij mij roepen zijn werken existentialistische vragen op. Hij laat niet veel van het karacter van zijn werken zien en wil beschouwers hun eigen een eigen relatie aangaan met zijn werk.
Dit is iets dat ik ook in mijn werk poog te doen en wat mij inspiteerd. Ik ga er vanuit dat mijn werk de zelfde spreek kracht heeft op momenten dat mensen het praatje bij het plaatje missen.
Ville Andersson is geinspireerd op de wersterse cultuurgeschidenis wat zijn werk nog een extra poetische en collectieve waarde geeft. Een kwalitijd waar ik van geniet in zijn werk en wat mijn werk naar mijn mening niet bezit.
​
​
Voor meer informatie klik op de afbeeldingen hierboven.
De voordelen van virtual reality ten opzichte van reguliere behandelmethoden
(…) VR kan een zinvolle stimulus voor de cliënt zijn die (nog) niet geconfronteerd kan worden met echte angst opwekkende situaties omdat zij bijvoorbeeld te ernstige angstklachten hebben.
Virtual reality heeft daarbij nog een groot voordeel op het gebied van behandel effectiviteit. De exposure kan met meer gemak worden verlengd zodat habituatie kan worden bereikt (Foa & Kozak, 1986).
Virtuele exposure is ook aantrekkelijker voor cliënten dan in vivo exposure (Garcia-Palacios et al. 2002). 81 % van de cliënten prefereerde VR exposure boven in vivo exposure. Gezien het feit dat 15 tot 20 % van de mensen met een specifieke fobie behandeling zoekt, zou dit onderzoek een aanwijzing kunnen zijn dat meer mensen behandeling zoeken wanneer het via VR wordt aangeboden (Bouchard et al., 2006).
Een ander belangrijk nadeel is dat cliënten met een minder ernstige fobie de VR exposure niet als echt ervaren. Een aantal dropout cliënten in het onderzoek van Krijn et al. (2004) ervoeren minder hoogte vreesklachten en psychopathologie voor de behandeling dan cliënten die de behandeling succesvol afsloten. De dropout cliënten ervoeren minder presence en minder angst in de eerste helft van de eerste sessie. Het zou mogelijk kunnen zijn dat de relevante breinstructuren zoals de amandelkern niet voldoende geactiveerd worden in de VR exposure bij deze cliënten. Dit zou erop wijzen dat VR exposure niet werkt bij cliënten met minder ernstige klachten. De cliënt ervaart minder angst tijdens de exposure en daardoor zullen de processen van habituatie en/of extinctie uitblijven.
Deer deze bron ben ik er achtergekomen waarom ik de ztap naar het digitaliseren van mijn werk zo lichisch voelde.
Wilt u ook de volledige tekst aanvragen klik dan op de titel
De voordelen van virtual reality ten opzichte van reguliere behandelmethoden
(…) VR kan een zinvolle stimulus voor de cliënt zijn die (nog) niet geconfronteerd kan worden met echte angst opwekkende situaties omdat zij bijvoorbeeld te ernstige angstklachten hebben.
Virtual reality heeft daarbij nog een groot voordeel op het gebied van behandel effectiviteit. De exposure kan met meer gemak worden verlengd zodat habituatie kan worden bereikt (Foa & Kozak, 1986).
Virtuele exposure is ook aantrekkelijker voor cliënten dan in vivo exposure (Garcia-Palacios et al. 2002). 81 % van de cliënten prefereerde VR exposure boven in vivo exposure. Gezien het feit dat 15 tot 20 % van de mensen met een specifieke fobie behandeling zoekt, zou dit onderzoek een aanwijzing kunnen zijn dat meer mensen behandeling zoeken wanneer het via VR wordt aangeboden (Bouchard et al., 2006).
Een ander belangrijk nadeel is dat cliënten met een minder ernstige fobie de VR exposure niet als echt ervaren. Een aantal dropout cliënten in het onderzoek van Krijn et al. (2004) ervoeren minder hoogte vreesklachten en psychopathologie voor de behandeling dan cliënten die de behandeling succesvol afsloten. De dropout cliënten ervoeren minder presence en minder angst in de eerste helft van de eerste sessie. Het zou mogelijk kunnen zijn dat de relevante breinstructuren zoals de amandelkern niet voldoende geactiveerd worden in de VR exposure bij deze cliënten. Dit zou erop wijzen dat VR exposure niet werkt bij cliënten met minder ernstige klachten. De cliënt ervaart minder angst tijdens de exposure en daardoor zullen de processen van habituatie en/of extinctie uitblijven.
Deer deze bron ben ik er achtergekomen waarom ik de ztap naar het digitaliseren van mijn werk zo lichisch voelde.
Wilt u ook de volledige tekst aanvragen klik dan op de titel
Fragmentatie van het virtuele en het analogen
Mark Dorf is een kunstenaar die via zijn werk onderzoek doet naar de spanningen die ontstaan digitale en de fysieke wereld. In zijn serie Transposition legt hij de nadruk op het hoe deze verschillende delen van onze leefwereld samen komen. Dit doet hij in gefragmenteerde installaties waarin elementen van de fysieke wereld, digitale wereld en hun presentatie kader samen komen.
​
voor meer info over de kunstenaar klik op de afbeelding.
Mark Dorf is een kunstenaar die via zijn werk onderzoek doet naar de spanningen die ontstaan digitale en de fysieke wereld. In zijn serie Transposition legt hij de nadruk op het hoe deze verschillende delen van onze leefwereld samen komen. Dit doet hij in gefragmenteerde installaties waarin elementen van de fysieke wereld, digitale wereld en hun presentatie kader samen komen.
​
Voor meer info over de kunstenaar klik op de afbeelding.
Gefragmenteerde digitale portretten
Maya Rochat is een multidisciplinaire kunstenaars. De esthetiek van haar werk verbeeld resoneert met de frachmentatiserdende digitale media van nu. Ze ontleed en combineert beelden uit haar eigen leven en de digitale wereld om zo landschappen en portretten te maken van haar omgeving. Zo voegt ze gevonden digitale beelden samen met foto’s van een vriend om zo beelden te maken die veel vragen en associaties oproepen.
​
voor meer info over de kunstenaar klik op de afbeelding.
Maya Rochat is een multidisciplinaire kunstenaars. De esthetiek van haar werk verbeeld resoneert met de frachmentatiserdende digitale media van nu. Ze ontleed en combineert beelden uit haar eigen leven en de digitale wereld om zo landschappen en portretten te maken van haar omgeving. Zo voegt ze gevonden digitale beelden samen met foto’s van een vriend om zo beelden te maken die veel vragen en associaties oproepen.
​
voor meer info over de kunstenaar klik op de afbeelding.
De interactie tussen mens en gegevens wordt bepaald door intelligente objecten. Deze objecten bijvoorbeeld mobiele telefoons verbinden verschillende dementisch. Het fysieke en virtuele (digitale).
In deze tekst word op een zakelijke manier besproken hoe “Internet of Things” het leven van nu beïnvloed. Dit voor zowel de bedrijfsstructuren als sociale interactie.
​
Voor de volledige tekst klik de titel
De interactie tussen mens en gegevens wordt bepaald door intelligente objecten. Deze objecten bijvoorbeeld mobiele telefoons verbinden verschillende dementisch. Het fysieke en virtuele (digitale).
In deze tekst word op een zakelijke manier besproken hoe “Internet of Things” het leven van nu beïnvloed. Dit voor zowel de bedrijfsstructuren als sociale interactie.
​
Voor de volledige tekst klik de titel
Daniel Pfauth
​
Daniel Pfauth zijn werk heeft weinig tot niets met mijn werk te maken. We delen enkel het medium durk kunst. Toch is Daniel Pfauth een grote inspiratiebron voor mij. Hij heeft net als mij geëxperimenteerd met het medium en een eigen techniek gevonden. Ook vind ik het fijn te zien dat er meer kunstenaars zijn die proberen dit medum levend te houden, hij doceerd namelijk dit medum.
​
Voor meer informatie klik op de afbeeldingen hieronder.
